Berlijn, vriendin

Marianne en ik hebben elkaar in 1985 leren kennen op de Hebreeuwse Universiteit toen ik uit Washington terugkwam. We werkten allebei op de afdeling voor externe relaties van de universiteit. Ik leerde haar kennen en liefhebben als een sterke onafhankelijke vrouw. Ze had originele gedachten, innerlijke discipline en toewijding. Haar ideeën in het algemeen en haar zorg voor anderen gingen gepaard met zachtheid en verfijning. Ze was een fantastische combinatie van wat omschreven kan worden als een sociaal werkster, psychologe, lerares en opvoedster. Marianne was een talentvolle vrouw met een groot hart, een inspirerende vriendin. Ze was een zeer interessant persoon.

Een van haar mooiste karaktertrekken was dat ze fatsoenlijk en eerlijk was. Dat kwam steeds weer tot uitdrukking. Ze had een ethische code waarin ze geloofde. Volgens die leefde ze. Ze had ook een grote aanleg om situaties logisch te ontleden. Als zich gevoelige situaties voordeden slaagde ze er daardoor vaak in om problemen op te lossen. Dat versterkte mijn bewondering voor de bijzondere vrouw die ik heb leren kennen en waarderen.