Jeruzalem, oudste kleinzoon

Veel mensen hebben mijn grootmoeder gekend en gewaardeerd. Door haar persoonlijkheid en daden heeft zij haar reputatie verworven. Voor ons kleinkinderen was zij vooral Sawta (grootmoeder) die luisterde, raad gaf en voor ons zorgde. Ze had altijd tijd voor ons. Toen wij op de lagere school zaten haalde ze ons één keer per week af en nam ons mee naar haar en Sabba’s huis. De hele week keken we uit naar deze middagen waarop wij speelden, aten, spraken en vooral plezier hadden met Sawta.

Toen we wat ouder waren namen zij en Sabba (grootvader) ons mee naar het theater en maakten we uitstapjes in de schoolvakanties. Naast het plezier en de vele ervaringen uit onze gedeelde tijd herinner ik me vooral de gesprekken met Sawta. Ze luisterde met eindeloos geduld naar wat ik te vertellen had. Dat kon wat zijn dat me stoorde, iets nieuws wat ik geleerd had, of wat op school en Bne Akiwa gebeurd was. Deze gesprekken en haar geduld om te luisteren alsmede de vele dagen en ervaringen met haar zullen eeuwig in mijn hart en herinnering blijven.

Ik herinner me Sawta en verlang naar haar.