veerkracht.online

een online platform over de Joodse jeugdbeweging in het Nederland van kort na de Tweede Wereldoorlog

Helen Spector-Schwarz

Toronto, nicht

 

Het begon allemaal vijftig jaar geleden: de kennismaking met mijn nicht Marianne en een levenslange passie voor reizen. Ik kwam naar de trouwerij van Marianne en Manfred in Amsterdam in 1962. Daarna reisde ik door naar Duitsland, Zwitserland en Parijs. Een droom was werkelijkheid geworden voor een tweedejaars-studente die uit een klein Canadees stadje kwam.

Vanaf 2002 gingen Marianne en ik een aantal jaren samen op vakantie, meestal een dag of tien, twaalf. Het waren gelegenheden om elkaar op de hoogte te brengen van ons leven, familienieuws en gebeurtenissen in het algemeen. Marianne was de ideale reiscompagnon, gemakkelijk in de omgang, energiek, bedachtzaam, flexibel, leuk om mee samen te zijn. Ze sprak bovendien vaak de taal van het land waarin we reisden.

Hoogtepunten waren de treinreizen tussen de steden. Dan was er gelegenheid met Marianne over familieleden te spreken die ik nooit gekend had en ook over haar Holocaust-ervaringen. Zij was mijn laatste levende band naar de Sjoa.

Onze eerste gemeenschappelijke reis was naar Spanje met een groep van de Jewish Heritage Travel uit de hele wereld. Het was een intense academische ervaring. Die gaf ons een inzicht in de wereld van het Iberische Schiereiland voordat de Joden in 1492 uit Spanje werden verdreven.

In Sevilla viel verschrikkelijk veel regen. Marianne heeft een gedeelte van de nacht haar haar moeten föhnen. In later jaren gingen we onder andere naar Parijs, Zwitserland, Milaan, Venetië, Rome, New York en San Francisco.

Een andere gedenkwaardige reis was het bezoek aan de geboorteplaats van onze vaders in het kleine Duitse dorp Müddersheim. Marianne had onze reis perfect georganiseerd tot in het kleinste detail.

We werden ontvangen door plaatselijke waardigheidsbekleders. We bezochten de familiebegraafplaats, het huis van onze grootouders, dat van mijn ouders, dat van een oom en een tante. Tijdens het ontbijt in ons hotel in Düren was ik verbaasd toen ik andere gasten plat Duits hoorde spreken. Ik had altijd gedacht dat dat alleen in onze familie gebeurde.

Ik heb veel speciale herinneringen aan Marianne die ik altijd zal bewaren. Ze was niet alleen een geliefde nicht, maar ook een goed mens.

 

Foto Toronto: Aaron Davis